Het was 1992 toen de oud-rugbyspeler Thomas Henderson in zijn auto door zijn geboorteplaats reed. Na alles wat hij de afgelopen jaren had meegemaakt—waaronder een nekblessure die zijn veelbelovende sportcarrière plotseling ten einde bracht, de alcohol- en drugsproblemen die zijn leven lange tijd beheersten en een gevangenisstraf van bijna drie jaar—wilde hij iets aan de gemeenschap teruggeven.
Een deel van zijn geld had hij al gebruikt om studiebeurzen uit te reiken en de levensstandaard van zijn familie te verbeteren, maar het voelde alsof hij meer kon doen. Alleen wat?
Terwijl hij daarover nadacht passeerde hij zijn oude middelbare school, en wat hij daar zag raakte hem diep: het rugbyveld waar zijn liefde voor het spel begonnen was, had in jaren geen onderhoud gezien en lag er compleet verwaarloosd bij.
Geschokt reed Henderson verder maar de troosteloze aanblik van geel gekleurd gras, dode bomen en scheef geparkeerde auto’s liet hem niet los. Hij was vastberaden om het sportveld in zijn oude glorie te herstellen, en toen hij de volgende ochtend wakker werd, besloot hij meteen in actie te komen.
Met een donatie van 40.000 dollar werden er materialen gekocht waarna Henderson vrienden, familie en vrijwilligers bij elkaar verzamelde om het asfalt te verwijderen, graszoden te leggen, een doel te maken en een scorebord neer te zetten, zodat het vervallen terrein weer een plek werd vol sportplezier voor de jeugd van Austin.
En daar stopte Henderson niet. Toen een aantal jaar later het idee ontstond om het sportveld te omsluiten met een atletiekbaan, wist hij 300.000 dollar te verzamelen en een grote groep vrijwilligers op de been te brengen, zodat ook hardlopers daar voortaan hun dromen konden najagen.
Niet veel later was de atletiekbaan compleet—maar toch ontbrak er nog één belangrijk ding.
Iets dat ervoor zou zorgen dat de plek nooit weer verwaarloosd zou raken. Iets wat elke bezoeker zou helpen herinneren om zijn verantwoordelijkheid te nemen het sportpark schoon en netjes te houden. Een doodsimpele instructie die uitstekend samenvat wat Henderson al van het begin af aan van plan was. Een klein geel bordje met daarop de tekst: “Laat deze plek beter achter dan je hem aantrof.”1Het verhaal van Thomas Henderson en de Austin hardloopbaan is hier te vinden.
Een eenvoudige instructie voor het leven
We zijn allemaal uniek gemaakt. We hebben allemaal onze eigen kwaliteiten en eigenschappen. Onze eigen dromen, doelen, ambities en plannen. Maar als je mij vraagt wat ons samenbindt—waarom jij en ik hier op aarde zijn gezet, wat ons leven zinvol maakt en voldoening geeft—dan kan ik zeker Hendersons boodschap herhalen: om de wereld beter achter te laten dan we hem aantroffen.
Betekent dit dat we iets groots, iets geweldigs, iets grandioos moeten doen?
Misschien… Als dat binnen je mogelijkheden ligt.
Maar voor je denkt dat dit over driehonderdduizend-dollar-dingen gaat, wil ik je even pauzeren. Want je plek beter achterlaten dan je hem aantrof, zit hem vooral in het kleine en alledaagse, zoals de onderstaande quote die onterecht aan de 19e-eeuwse essayist Ralph Waldo Emerson wordt toegewegen zegt: “Wat is succes? […] Om de wereld een beetje beter achter te laten, hetzij door een gezond kind, een stukje tuin of een herstelde sociale toestand; te weten dat zelfs maar één leven gemakkelijker ademde omdat je hebt geleefd—dat is geslaagd zijn.”2Mijn vertaling van: “What is success? To laugh often and much; to win the respect of intelligent people and the affection of children; to earn the appreciation of honest critics and endure the betrayal of false friends; to appreciate the beauty; to find the best in others; to leave the world a bit better, whether by a healthy child, a garden patch Or a redeemed social condition; to know even one life has breathed easier because you have lived. This is to have succeeded!” Oorspronkelijk tekst is te vinden op: Goodreads.com. Voor uitleg over de mistoekenning zie: https://wist.info/emerson-ralph-waldo/46825/
Sir Robert Baden-Powell, grondlegger van de wereldwijde scouting-beweging had een vergelijkbare boodschap voor zijn volgelingen: “Probeer deze wereld een beetje beter achter te laten dan je hem aantrof, “ schreef hij vlak voor zijn overlijden, “en als het jouw beurt is om te sterven, kun je gelukkig sterven met het gevoel dat je in ieder geval je tijd niet hebt verspild, maar je best hebt gedaan.”3Mijn vertaling van: “Try and leave this world a little better than you found it and when your turn comes to die, you can die happy in feeling that at any rate you have not wasted your time but have done your best.” Origineel is te vinden in Baden Powell’s afscheidsbrief
Met andere woorden, deze plek beter achterlaten dan je hem aantrof doe je dus al wanneer je:
- Aandacht aan je kinderen geeft.
- Tijd met je vrouw doorbrengt.
- Klaar staat om een goede vriend te troosten, te bemoedigen of te waarschuwen.
- De buurman helpt om de schutting te repareren.
- De dakloze op de hoek van de straat wat van je geld geeft.
- Een compliment uitdeelt.
- Een paar bomen in je tuin zet.
- Het huis verft voordat je het in de verkoop zet.
- De stoelen in de vergaderruimte netjes aanschuift.
- Het zwerfafval voor je huis van de straat haalt.
- Jouw werkplaats netjes achterlaat voor je collega.
- Je leiderschapspositie afstaat, als jouw tijd gekomen is.
- De zetel bestuurbaar overdraagt aan de winnaar van de verkiezingen.
Het is de missie van de mensheid in al zijn eenvoud: om vandaag ietsje beter te maken dan gisteren—en morgen ietsje beter dan vandaag.
Dat kan iedereen doen.
Altijd en overal.
Jij dus ook.
Hier en nu.
In het grote, maar vooral ook in het kleine.
Misschien is het daarom wel zaak om de beter-achterlaten-mindset wat vaker toe te passen. Er een gewoonte van maken. De regel en niet de uitzondering.
Ik vermoed dat Thomas Henderson, die tegenwoordig de wereld over reist om zijn verhaal te delen en anderen te helpen bij hun verslavingen, daar precies hetzelfde over denkt.
Maakt dat je gelukkig?
Volgens Baden-Powell wel. In diezelfde laatste brief schreef hij dat “de echte manier om geluk te krijgen is door geluk aan andere mensen te geven.”4Mijn vertaling van: “But the real way to get happiness is by giving out happiness to other people.” Origineel is te vinden in Baden Powell’s afscheidsbrief
Dat is ook een van de redenen dat ik deze website heb opgericht en dit artikel schrijf: allereerst om mezelf eraan te herinneren om van de wereld een betere plek te maken, maar ook omdat ik jou wil inspireren om dat te doen.
Iets beter maken dan het was, maakt je per definitie namelijk nuttig en nodig. Het betekent dat je iets waardevols toevoegt. Dat je ertoe doet. Het geeft je leven betekenis en enorm veel voldoening.
Dat geeft vervolgens weer energie om nog meer te doen—en daar wordt iedereen dan weer beter van.
Jijzelf en de mensen om je heen.
Voetnoten
- 1Het verhaal van Thomas Henderson en de Austin hardloopbaan is hier te vinden.
- 2Mijn vertaling van: “What is success? To laugh often and much; to win the respect of intelligent people and the affection of children; to earn the appreciation of honest critics and endure the betrayal of false friends; to appreciate the beauty; to find the best in others; to leave the world a bit better, whether by a healthy child, a garden patch Or a redeemed social condition; to know even one life has breathed easier because you have lived. This is to have succeeded!” Oorspronkelijk tekst is te vinden op: Goodreads.com. Voor uitleg over de mistoekenning zie: https://wist.info/emerson-ralph-waldo/46825/
- 3Mijn vertaling van: “Try and leave this world a little better than you found it and when your turn comes to die, you can die happy in feeling that at any rate you have not wasted your time but have done your best.” Origineel is te vinden in Baden Powell’s afscheidsbrief
- 4Mijn vertaling van: “But the real way to get happiness is by giving out happiness to other people.” Origineel is te vinden in Baden Powell’s afscheidsbrief