In de zomer van 1845 deed de 28-jarige Henry David Thoreau iets waar veel mannen slechts van dromen: hij trok het bos in om aan de noordelijke oever van het Waldenmeer zijn eigen huis te bouwen. Daar kon hij een simpel leven leiden en zich concentreren op het schrijven van een boek ter nagedachtenis aan zijn broer, die enkele jaren daarvoor aan tetanus was overleden.